Travel Sensibly

Google eens naar Gili Air, een Indonesisch bounty eiland ten westen van het eiland Lombok, en bekijk de foto’s die tevoorschijn komen. Grote kans dat je het liefst meteen je tas pakt om er naartoe te gaan. De meeste blogposts of reisverslagen die ik van tevoren las over dit eiland waren er helemaal lyrisch over. Ook mensen die ik erover sprak waren erg blij met hun bezoek aan een van de Gili’s. Ik wil met deze blogpost een iets genuanceerdere blik bieden. Niet alleen de lyrische dingen, maar ook de mindere dingen. En er zijn zelfs een paar lelijke dingen.

De Gili’s

Oliver en ik zijn naar Gili Air geweest, maar we hadden ook naar een van de twee andere Gili eilanden kunnen gaan. Gili Trawagan is de meest bekende van de drie en staat bekend als het party-eiland. Wij waren op zoek naar wat rust, dus dat leek ons geen goede keuze. De andere Gili is Gili Meno, het kleinste en rustigste eiland. Dit leek ons weer iets te veel van het goede, dus we kozen voor de middenweg en dat werd Gili Air (wat een polderende Nederlanders zijn we ook).

The good

Laten we even positief beginnen, dat is wel zo gezellig. Als je van snorkelen houdt zit je op Gili Air perfect. Je hoeft helemaal niet met een bootje een eind van de kust te gaan, je laat je gewoon met je snoet in een snorkel-masker voorover vallen vanaf het strand en voila. Aan de noord-oost kant van het eiland heb je Han’s Reef en daar zijn stukken koraal en veel vissen te zien. Je kan er zelfs schildpadden zien, al heb ik dat helaas zelf niet mogen meemaken. Met het snorkelen heb ik me prima vermaakt en daarna ging ik bij een van de vele barretjes zitten om een banaan shake te drinken. Dan keek ik uit op een perfect blauwe oceaan en had ik wel dat bounty eiland gevoel.

Een andere prachtige ervaring was het zien van de zonsondergang. Er zijn een aantal cocktail barretjes aan de noord-west kant van het eiland volledig gericht op het bieden van de perfecte omgeving om dit fenomeen mee te maken. Vanaf een zitzak met een cocktail in je hand kijk je hoe de zon langzaam boven Bali de avond inluidt.

The bad

Een aantal dingen die wij slecht vonden hangen samen met wat Oliver en ik het ‘eiland fenomeen’ zijn gaan noemen. Om de een of andere reden is, zodra je op een tropisch eiland komt, het eten duurder en vaak nog slechter ook. En omdat dit soort eilanden vaak erg populair zijn bij toeristen komen dat soort middelmatige restaurants er mee weg. Je kan je helemaal suf staren op recensies, aan een middelmatige ervaring of twee ontkom je gewoonweg niet. Dat betekent niet dat we alleen maar slecht hebben gegeten op Gili Air, helemaal niet. Een positieve uitschieter was bijvoorbeeld Pachamama. Helaas was dat ook een uitschieter voor de portemonnee, maar dan niet in positieve zin. Een andere uitschieter de negatieve kant op was The Mexican Kitchen. Het eten was heerlijk, maar ik heb daarna de hele nacht de wc geknuffeld. Dat kan natuurlijk pech zijn. De elektriciteit had die dag een paar uur plat gelegen, dat zal vast niet goed geweest zijn voor de gekoelde waren. Overigens heeft The Mexican Kitchen wel een knuffel-haan, Albert, die als een baas rondloopt op het terrein en op stok gaat op de menukaart voor het restaurant. Echt een fenomeen.

Een andere bad, die ook deel is van het eiland-fenomeen, is dat de accomodaties gemiddeld duurder zijn dan elders. Geen verrassing waarschijnlijk, maar ik wilde het toch even melden.

Nu een iets gevoeliger onderwerp. Zoals je wellicht weet is Indonesië een land waar men overwegend moslim is. Moskeeën zijn op heel veel plekken te vinden, zo ook op Gili Air. Volgens mij zijn er een stuk of drie op het eiland. Vanaf deze gebouwen begint iedere ochtend de oproep tot gebed. Dit begint nogal vroeg en het is nogal luid, en dan druk ik het zachtjes uit. In het meest extreme geval toen wij er waren begon het om half 5 (!) en ging het door tot half 6. Een snelle Google leverde op dat het die dag Offerfeest was. Andere dagen begint het iets voor 5 uur en duurt het 10 tot 20 minuten. Wij lagen dan wel wakker in ons hutje en ik had niet de meest vriendelijke gevoelens jegens de man die de mensen aan het oproepen was. Maar ja, de oproepen tot gebed zijn er nou eenmaal een paar keer per dag, je bent te gast in een ander land, dus je hebt het maar te accepteren. Ik zou je adviseren om een betonnen hutje te nemen, dat houdt wat meer geluid tegen. Zelf zette ik maar muziek op om naar m’n eigen verkozen herrie te luisteren.

En heel eerlijk, vonden wij Gili nou echt zo bijzonder? Op het feit dat je kan snorkelen vanaf het strand na, vonden wij het veel weghebben van andere tropische eilanden. Het eiland is ook niet een ontsnapping van de beschaving, het is een volledig ontwikkelde toeristische trekpleister. Bijna de hele kust aan de zuid, oost en noordkant is volgebouwd met restaurants, hotels, hutjes en barretjes. Dit geeft veel gemak, maar het geeft niet het gevoel dat je iets daadwerkelijk bijzonders hebt ontdekt.

The ugly

Zijn er lelijke dingen op Gili Air? Twee letterlijk lelijke dingen sprongen er uit voor mij.

Het eerste is de haven. Een chaotische plaats met lelijke gebouwen, afval en paardenpoep. Niet de beste eerste indruk van het eiland. Haast je zo snel mogelijk weg van de zuid-kant van het eiland naar het rustigere noord-oosten.

Het tweede punt is de paardjes op Gili Air. Niet de arme beesten zelf, maar hoe ze gebruikt worden. Er is geen gemotoriseerd verkeer op dit eiland, dus de paardjes met kar zijn de taxi’s. Het is nogal heet en die arme dieren zagen er vaak mager en oververhit uit. Wij hebben zelf geen paarden taxi genomen, omdat we het gewoon te erg vonden. Dit is de enige keuze die je hebt op dat moment en ik roep je op: ondersteun deze praktijk niet door er niet in te rijden. Het eiland is niet zo groot, lopen naar de andere kant kost 40 minuten. Of huur een fiets. En neem vooral geen rolkoffer mee, want de wegen zijn van zand; dat rolt vast niet zo lekker.

Conclusie

Ik hoop dat ik je een iets genuanceerdere blik heb gegeven op dit eiland. Ik zeg je niet dat je er niet heen moet gaan, ik wil alleen niet doen alsof het 100% fantastisch is. Als je van snorkelen en duiken houdt ben ik ervan overtuigd dat dit een prachtige bestemming is. En als je juist waardeert dat er ruime keuze is aan restaurants en barretjes zit je zeker goed. Wil je een iets ongereptere ervaring dan kan je waarschijnlijk beter naar Gili Meno gaan. Veel succes met kiezen!